(pogorszyć się)

См. также в других словарях:

• pogorszyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. pogarszać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pogarszać się – pogorszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się gorszym; psuć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zarobki pogarszają się. Jakość usług pogarsza się. Na święta pogoda się pogorszyła. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pogorszyć — dk VIb, pogorszyćszę, pogorszyćszysz, pogorszyćgorsz, pogorszyćszył, pogorszyćszony pogarszać ndk I, pogorszyćam, pogorszyćasz, pogorszyćają, pogorszyćaj, pogorszyćał, pogorszyćany «uczynić coś gorszym» Swym wystąpieniem pogorszył sprawę.… …   Słownik języka polskiego

• się — 1. pot. Przechlapać, przegwizdać sobie «zaszkodzić sobie, pogorszyć swoją sytuację, znaleźć się w sytuacji bez wyjścia»: (...) przechlapał sobie tym gadaniem... już mu teraz nic nie pomoże. Roz tel 1997. 2. Sam (samo) przez się «niezależnie od… …   Słownik frazeologiczny

• zejść na psy — Pogorszyć się Eng. To deteriorate; to go to ruin …   Słownik Polskiego slangu

• zepsuć — dk Xa, zepsućpsuję, zepsućpsujesz, zepsućpsuj, zepsućpsuł, zepsućpsuty 1. «uszkodzić, zniszczyć coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; popsuć» Zepsuć instrument, maszynę, samochód. Deszcz zepsuł drogę. ∆ Zepsute jedzenie, produkty… …   Słownik języka polskiego

• pogorszenie — n I 1. rzecz. od pogorszyć (się) W sytuacji na froncie nastąpiło pogorszenie. 2. «zmiana na gorsze w stanie zdrowia chorego» Lekarz stwierdził znaczne pogorszenie. pogorszenie się rzecz. od pogorszyć się …   Słownik języka polskiego

• pies — 1. pot. A to pies? «a to się nie liczy? nie ma znaczenia?» 2. pot. (Coś) goi się, zagoiło się na kimś jak na psie «czyjeś rany, zadrapania goją się szybko, łatwo»: Zerknęła raz jeszcze w moją stronę i dodała łagodniej: – do not worry... zagoi się …   Słownik frazeologiczny

• popsuć — dk Xa, popsućpsuję, popsućpsujesz, popsućpsuj, popsućpsuł, popsućpsuty 1. «zniszczyć, uszkodzić coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; zepsuć» Popsuć maszynę. Deszcze popsuły drogę. Dziecko popsuło wszystkie zabawki. ◊ Popsuć (sobie)… …   Słownik języka polskiego

• ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… …   Słownik języka polskiego

• nie mieć nic do stracenia — {{/stl 13}}{{stl 7}} znajdować się w tak złej sytuacji, że jakiekolwiek działanie nie może jej pogorszyć; być ostatecznie zdeterminowanym w działaniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie miał nic do stracenia, godząc się na współpracę z policją. Wchodzimy – …   Langenscheidt Polski wyjaśnień